Joga i mikrodozowanie psychodelików: porównanie

Różne badania wskazują, że joga i mikrodozowanie psychodelików mogą prowadzić do lepszego zdrowia psychicznego. Interesująca jest kwestia różnic i podobieństw wywoływanych przez nie efektów. Z pytaniem tym spróbowali się zmierzyć australijscy badacze, chcąc porównać jogę i mikrodozowanie pod kątem wpływu tych praktyk na poprawę dobrostanu psychicznego.

Jednym z celów badania było również sprawdzenie korelacji pomiędzy mikrodozowaniem a cechami osobowości oraz tego, na ile są one podobne do analogicznych korelacji między w/w cechami a jogą. Starsze badania wskazują, że praktyki te mają wpływ na takie parametry psychiczne jak dobrostan, depresja, niepokój, stres, absorpcja (rozumiana jako otworzenie się na  możliwość doświadczania, w tym tzw. alternatywnych stanów świadomości). Potwierdzono też ich wpływ na dwie z pięciu cech osobowości: otwarcia i neurotyzmu.

Metoda i Procedura

W sumie w badaniu wzięło udział 339 uczestników, reprezentujących jogę (131; dalej J), mikrodozowanie (69; dalej M), mikrodozowanie i jogę (54; dalej JM), grupę kontrolną (85; dalej K). Grupa JM została wyłoniona, gdy okazało się, że cześć respondentów jednocześnie praktykuje jogę i mikrodozuje. Dokonano wstępnej selekcji respondentów, eliminując nieletnich, osoby z historią zaburzeń psychotycznych, osoby nadużywające alkohol i inne substancje psychoaktywne. Badanie miało charakter badania przekrojowego [cross-sectional design]. Wszyscy uczestnicy wypełnili drogą on-line następujące ankiety: 1. M5-50 oraz Skalę Absorpcji Tellegena [Tellegen Absorption Scale] mierzące cechy osobowości; 2. Skalę-21 Depresji, Niepokoju i Stresu [Depression, Anxiety and Stress Scale-21 DASS-21] mierzącą nastrój; 3. Skalę Psychologicznego Dobrostanu Ryffa [Ryff Scales of Psychological Wellbeing] mierzącą dobrostan psychiczny.

W celu stwierdzenia różnic zachodzących pod kątem psychologicznego dobrostanu wykorzystano wielowymiarową analizę wariancji MANOVA. Jest to procedura statystyczna polegająca na analizie wariancji dla więcej niż jednej zmiennej zależnej: badane grupy były porównywane ze sobą pod względem zależnych zmiennych, jakimi były odpowiednio wyniki ze Skali Psychologicznego Dobrostanu Ryffa oraz wyniki z trzech podskal zawartych w DASS-21. Różnice zachodzące pod kątem cech osobowości sprawdzono, przeprowadzając tzw. jednoczynnikową analizę wariancji ANOVA na pod-skalach M5-50 i Skali Absorpcji Tellegena

Wyniki i omówienie

Grupa J wykazywała się lepszym całościowym dobrostanem psychicznym w porównaniu do K, szczególnie pod kątem dwóch z czterech mierzonych składników dobrostanu: rozwoju osobistego i samoakceptacji. Jest to zgodne z innymi wcześniejszymi badaniami, w których wykazano korelację dobrostanu psychicznego z jogą oraz długością jej praktykowania zarówno pod kątem całościowego okresu (ile lat) jak i częstotliwości (ile godzin w danym interwale) praktykowania. M z kolei wykazała się lepszymi wynikami tylko pod kątem jednego z czterech czynników określających dobrostan: rozwoju osobistego.

J wykazała więcej symptomów niepokoju w porównaniu z K, natomiast M wykazała więcej symptomów depresji w porównaniu z K. Te dane nie współgrają z danymi z innych wcześniejszych badań. Zdaniem autorów przyczyną mogą być niedoskonałości schematu badania poprzecznego. W takim badaniu dane są zbierane jednorazowo, w odróżnieniu od schematu rozciągniętego w czasie tzw. badania podłużnego.

Zarówno J, M jak i JM wykazały znacząco więcej symptomów otwartości [open-mindedness] oraz absorpcji w porównaniu z K. W przypadku J i M dane te są zbieżne z danymi z wcześniejszych badań. Pewne wcześniejsze badania sugerowały wzrost neurotyzmu w przypadku mikrodozowania i zmniejszenie neurotyzmu w przypadku praktykowania jogi: w tym badaniu nie potwierdzono takich korelacji.

JM wykazała mniej symptomów depresji w porównaniu z M i mniej symptomów niepokoju w porównaniu z J. Wykazała się też najlepszymi wynikami pod kątem absorpcji. Może to wskazywać na synergiczne efekty połączenia jogi z mikrodozowaniem.

Powyższe wyniki mogą być niemiarodajne z kilku różnych powodów. Na wyniki mogły wpłynąć różnice związane z płcią (aż 87.6% w J to kobiety, natomiast aż 73.9% w M i 61.6 w JM to mężczyźni), wiekiem (średni wiek w J to 44.84 lat, w M to 34.37 lat, w JM to 33.35 lat a w K 47. 8 lat), stopniem edukacji czy rodzajem zatrudnienia. Zdaniem badaczy również schemat badania poprzecznego, w jakim zostało przeprowadzone badanie, powoduje, że nie można z powyższych danych wnioskować, że joga i mikrodozowanie prowadzą do lepszego dobrostanu psychicznego, otwartości czy absorpcji, albo że połączone mikrodozowanie z jogą prowadzą do osłabienia depresji czy niepokoju.

Podsumowując: wg zebranych danych osoby praktykujące jogę i mikrodozujące cieszą się wyższymi wskaźnikami dobrostanu psychicznego w porównaniu z grupą kontrolną.